نکات کاربردی در سفر به پوکت
دلیلی اینکه بجای سایت لست سکند اینجا این پست رو نوشتم این هست که اول برای لست سکند ارسال کردم ولی گفتن باید حتما سفرنامه بنویسی و 15 تا عکس هم باهاش بفرستی. نمیدونم چرا موضوعاتی مثل این رو نمیزارن و من مجبور میشم اگر دنبال نکاتی برای سفر به شهر خاصی هستم چندین ساعات وقت بزارم و سفرنامه های تکراری رو بخونم که تقریبا یک شکل هست و خیلی هاشون به نکات اصلی و کابردی اشاره ایی نکردن. پس این پست رو به این علت اینجا منتشر میکنم.
پوکت شهری هست که ایرانی های زیادی بهش سفر کردن و سفرنامه نوشتن. اگر منم بخوام بنویسم خیلی متفاوت نخواهد بود پس بجای اون یکسری نکات کاربردی رو که بعضی هاش رو در هیچ سفرنامه ایی ندیدم براتون می نویسم.
تاریخ سفر ما انتهای آبان 1401 بود. نرخ دلار آزاد 35500 تومان و نرخ هر بت تایلند تقریبا 970 تومان بود. بین پرواز ماهان (تهران- بانکوک و سپس با پرواز داخلی رفتن به پوکت) و سلام پرواز عمان (تهران مسقط و سپس مسقط به پوکت)، سلام پرواز رو انتخاب کردیم. هتل انتخابی ما پاتونگ مرلین بود که خیلی نزدیک به دوانجیت هست که مورد علاقه ایرانیهاست و اختلاف قیمت تقریبا 4 میلیونی با اون داشت (پاتونگ مرلین گرانتر بود).
بسیار راضی بودیم هم از برخورد پرسنل هتل (البته انصافا تایلندی ها خوش برخورد ترین مردمانی بودن که تابحال باهاشون برخورد داشتم و قطعا در هر هتلی همینطور هستن). نظافت هتل خیلی خوب بود و درصورت درخواست چیزی بلافاصله رسیدگی می شد. اینترنت هتل نامحدود و سرعت خیلی بالایی داشت. چندین استخر داره هتل که خیلی شلوغ نبود و همیشه می تونستی برای شنا و استراحت روی تخت های کنار اونها برید. از 9 صبح تا 8 شب استخر قابل استفاده بود و کافی شاپ هایی هم در کنار بعضی استخرها بود تا اگر خواستید چیزی بخورید یا بنوشید. اجازه بردن خوراکی و نوشیدنی با خودتون به استخر رو ندارید (بلاخره هتل هم باید درآمد زایی بکنه) بعلت نزدیکی بسیار زیاد این هتل به محدوده پیاده روی و بازار ساحل پاتونگ (Patong Beach) ما بجای استخر هتل از ساحل استفاده میکردیم. از نظر موقعیت همونطور که گفتم نزدیک دوانجیت هست اما به لحاظ دسترسی به ساحل و بازار و محدوده پیاده روی بهتر از دوانجیت هست. از موقعیت هتل بسیار راضی بودیم. (تو پرانتز بگم یه هتل بود که موقعیت اون بهتر از هتل خودمون بود. به اسم هالیدی ریزورت، در واقع موقعیت بهترش نه بخاطر ساحل بلکه بخاطر نزدیکی بیشتر به بازار بود. بین پاتونگ مرلین و هالیدی ریزورت رستوران معروف هارد راک قرار داره که یه گروه موسیقی عالی داشتن ولی قیمتها کمی بالا بود) هتل بین دو خیابان اصلی Thawewong Rd و Rat Uthit Song Roi Pi Rd قرار داره و فرقی نمیکنه شما از هرکدوم از این دو خیابون با حدود 15 دقیقه پیاده روی می تونید به خیابان معروف بانگلا و مرکز خرید جانگلسیون و سنترال برسونید. در تاریخی که ما اونجا بودیم بازار جانگلسیون بعلت تعمییرات بسته بود و کار نمیکرد. بجاش توی مجتمع تجاری سنترال خرید های خوبی کردیم. (ادلکن و کفش کتانی- چون مطمئن بودم اصل هستن و کمتر امکان اینکه جنس تقبلی بهم بندازن هست. از نظر قیمتی خیلی فرقی با ایران نداشت) هتل پاتونگ مرلین به هر دو خیابان راه داشت و از قسمت غربی هتل در کمتر از 3 دقیقه به ساحل می رسیدیم. در کنار ساحل تخت هایی با سایبان برای لذت بردن از ساحل وجود داره که برای هر تخت 200 بت میگیرن. نوشیدنی و خوراکی و... هم اگر بخواید براتون از هرجا و هر رستورانی میگرن میارن (البته قیمتها بالاتر از خود رستوران و یا فروشگاههای 711 هست). ورزش های آبی مثل جت اسکی و پاراسل و قایق و... هم وجود داره.
بهترین تور پوکت، جزیره جیمز باند هست. حدود قیمت تور نفری 1800 بت برای کیفیت متوسط به بالا هست(تور لوکس هم هست که بدرد ما نمیخورد). بعد تور جزیره فی فی که اونم همین قیمت ها هست. تورهای دیگه مثل سافاری و .... هم وجود داره که براساس سلیقه میتونید انتخاب کنید. با توجه به اطلاعاتی که بدست آورده بودم دنبال گرفتن تور با شرکت های BB Sea Lion و Sea star بودم. روزی هم که رسیدم یه قیمتی گرفتم ولی خوب اونقدر تنوع توی شرکتهای ارئه دهنده وجود داره که کمی گیج میشید. بطور استثنا لیدر تور خودمون قیمتهایی که داد معقول بود و برای اینکه خرید کنیم هم یه تخفیفی بهمون داد. با تاکید زیاد بر اینکه تور خوب میخوام و قیمت رو هم تا 1800 پرداخت میکنم قول داد تور خوب باشه. برای اطمینان تور اول که جیمز باند بود و درواقع اصل کاری هست رو اول خریدیم و قرار شد اگر راضی بودیم بقیه رو بخریم. (در واقع سه تور از ایشون خریدیم که در خصوص کیفیتشون در ادمه میگم. قیمت هر سه تور روی هم نفری 150 دلار با تخفیف شد که تقریبا با قیمت توری که خودمون میخواستیم از بیرون بخریم یکی بود و دیگه دردسر وقت گذاشتن برای انتخاب خرید تور رو نداشت) دلیل اینکه تور اول رو جیمزباند که تور اصلی بود ریسک کردیم و از ایشون خریدیم این بود که می دونستم تور خوبی بهمون میده که مشتری بشیم و اشتباه نکردم. انصافا تور جیمزباند عالی بود.
شرکتی که مجری تور بود شرکت See Sea Blue Marine بود و بسیار منظم و برنامه ریزی شده کار میکرد. مثلا وقتی به جاهایی می رسیدیم که شلوغ بود و پر توریست بلافاصله میگفت الان مناسب نیست و برنامه بعدی رو اجرا میکرد مثلا میرفتیم نهار. اینطوری هم نهار رو در خلوتی و با فراغ بال میخوردیم هم بعدا جزیره مورد نظر رو بدون ازدحام و شلوغی میدیدیم. ( نظرات رو در مورد این شرکت تو این آدرس ها بخونید + +)
تور از هرجا گرفتید با قایق تندرو یا Speed boat بگیرید که تقریبا بین 15-25 نفر ظرفیت دارن.
در تور جیمز باند شما نیازی به مایو ندارید و لباس در حدی که اگر دلتون خواست کمی اب بازی کنید اذیت نشید کافیه. چون در این تور شنا در برنامه نیست. برعکس در تور فی فی باید مایو و لباس مناسب برای شنا و لباس اضافه همراهتون باشه. چون شنا و اسنورکلینگ در این تور برگزار میشه (البته اگر تمایل به شنا داشته باشید) جا برای تعویض لباس در تورهای جزایر وجود نداره و یا باید به روش سنتی با حوله و کمک نفر دیگیری اقدام به تعویض لباس کنید یا از دستشویی قایق استفاده کنید که در جریان باشید خیلی تمیز نیست و خیلی کوچیکه.
در تور جمیز باند و به خصوص فی فی اصرار زیادی به خرید کفش هایی میکنن که بعدا میفهمید اگر نمیخریدید هم اصلا مشکلی نبود. مثلا در تور فی فی میگن ممکنه پاتون رو بزارید روی فلان چیز و زخمی بشید و.... اما در جریان باشید خود اون کفش به غیر از کف لاستیکی بقیه اش پارچه هست و خیلی محافظ نیست و مهمتر از اون شما در زمان اسنورکلینگ اصلا بخاطر عمق آب پاتون به زمین نخواهد رسید. پس گول نخورید(اگر هم مایل بودید بخرید در جریان باشید قیمتش حدود 150 بات هست و بیشتر از این اگر بود بدونید دارن گرون میدن).
توی بخشی از برنامه فی فی لازمه برای دین زیر آب از اسنورکلینگ استفاده کنید. برای بعضی ها استفاده از دهنی وسیله ایی که هر روز داره استفاده میشه چندش آور هست. می تونید دهنی یکبارمصرف بخرید.
در مورد دهنی یکبار مصرف اسنورکلینگ ما دوتا خردیدم به 400 بت ولی بعدا پشیمون شدم(چون هم خوب چفت و بست نمیشد و هم اینکه در زمان کوتاهی باید دهنی ها رو عوض کنی و برای مدت شاید 20 دقیقه ارزش اون همه هزینه نداره).
اگر خیلی حساس هستید یکم مواد شوینده یا ضد عفونی کننده میتونید ببرید و دهنی رو ضدعفونی کنید. در ضمن راحتتون کنم 30 دقیقه اسنورکلینگ که نصفشم درگیر فیلم و عکس هستی و بقیه رو هم درگیر نحوه استفاده از تجهیزات، منطقی برای خرید دهنی یکبار مصرف نداره.
کرم ضد آفتاب همین مدل های ایرانی ارزون مثل سی گل کاملا مناسب هست. چون مصرف بالاست و باید همه بدنتون رو کرم بزنید البته اگر خودتون نمیخواید بسوزید. چون اگر هوا آفتابی باشه حتی 10 دقیقه زیر اون باشید به شکل بدی میسوزونه و جای خارش بدی بخاطر رطوبت هوا ایجاد میکنه که تا آخر سفر اذیتتون میکنه. (خیلی راحت کرم رو قبل ازسوار شدن توی قایق یا بعد از راه افتادن اون به بدنتون بمالید، دقیقا با فراغ بال تمام دست و پاتون رو کرم بزنید. بله جلوی همه!! خجالت نکشید شما اولین نفر باشید و بعد ببینید چطور بقیه هم به شما ملحق می شوند.)
آب خوردن و میوه توی تورها به اندازه زیادی بهتون داده میشه پس نگران تشنگی در طول تورها نباشید. حتما اگر کاور ضد آب برای کوله، گوشی و پانچو برای خودتون دارید بردارید. اگر هم نبود سعی کنید قبل از رفتن به تور از خود شهر تهیه کنید. قیمت پانچو با جنس معمولی (مثل پلاستیک های خشکشویی که روی لباس میکشن) 50 بت هست و کاور گوشی هم همین حدود. کاور کوله رو من از دیجیکالا خریدم حدود 70 هزار تومن. کاورگوشی هم 50 هزار تومن. گوشیم رو هم توی آب بردم و فیلم و عکس گرفتم. فقط یادتون باشه توی فیلم گرفتن در زمان اسنورکلینگ بخاطر اینکه گوشی روشن هست و داره بین دمای هوای متغییر جابجا میشه (از هوا به درون آب) توی کاور عرق میکنه و باعث میشه گوشی خیلی داغ کنه. پس حواستون باشه و خیلی فشار نیارید و حتما بعد از خروج از آب گوشی رو بررسی و خشک کنید. (بجای اینکه همش محیط زیبای زیر آب رو از دوربین گوشی نگاه کنی و فیلم بگیری، سعی کنید خودتون لذت ببرید فیلم و عکس رو مگه چندبار میشینی نگاه میکنی) این کاورهایی که گفتم همیشه همراهتون باشه حالا توی کیف دستی، کوله یا یه کیسه دستتون. حتی در یک روز کاملا آفتابی و خوب در حال تردد در سطح شهر. چون اگر زیر بارون گیر کنید به معنای واقعی خیس میشید یا مجبورید برای مسیر کوتاهی کرایه بالا پرداخت کنید و یا کلی یجا زیر سقف معطل بشید تا بارون بند بیاد.
غذا
غذاهای تایلندی خیلی خوشایند سلیقه ما نیست. وعده های غذایی به نسبت ایران خیلی گرونه و اگر تو ایران دوتا ساندویچ با سیب زمینی و نوشابه حدود 300 هزار تومن براتون آب میخوره توی پوکت حداقل 500 هزار تومن خواهد شد(مثلا مک دونالد دوتا بیگ مک با نوشابه و یدونه سیب زمینی حدود 500 بت میشه)
ما بعد از چندبار تست فست فودهای مختلف به این رستوران رسیدیم. همه جور عذایی داشتن حتی همبرگر به سبک مک دونالد. اما خوشمزه ترین همبرگرهایی بود که خورده بودم. بقیه غذاها هم خوب بود و به هرحال دست خالی برنمیگشتی و هزینه هم اندازه همون مک دونلد میشد.اجرای موسیقی زنده هم داشتن البته به زبان انگلیسی و هر آهنگی رو میگفتی برات میخوندن. کارشون هم خیلی خوب بود.
رستوران Laimai Courtyard Restaurant & Bar (با یه سرچ ساده تو گوگل مپ عکس و فیلم فراوان پیدا میکنید)
حتما اگر سیگار می کشید همراتون به میزان لازم سیگار ببرید. فکر میکنم تا 2 باکس آزاد هست. سیگار بسیار بسیار در پوکت گران هست. مثلا یه پاکت سیگار معمولی که اینجا 30 هزار تومن میخری باید 200 هزار تومن پول بدی و مشکل دیگه اینه که مثل ایران نیست هرجا هوس کردی سیگار پیدا بشه. فقط تو فروشگاههای 711 یا فامیلی مارت پیدا میشد یا دست فروشهایی که خوب خیلی گرونتر میدادن.
فرودگاه و بارمسافر
در مورد چمدان و وسایل بهتون بگم که خیلی سلیقه ایی برخورد میشه. موقع رفتن خیلی ایراد نگرفتن. نه ایران، نه عمان و نه پوکت. اما موقع برگشتن به خیلی چیزها گیر میدادن. اول از همه که تنها موقع برگشتن توی فرودگاه و موقع گرفتن کارت پرواز، کارت واکسن خواستن. این کارت رو میتونید از سامانه واکسیناسیون کرونا به ادرس (اینجا) بگیرید و پرینت داشته باشید یا فایلش رو روی گوشی همراهتون داشته باشید. قبل از بستن وسایلتون بهتره وسایل ممنوعه و و قوانینشون رو از لیدر یا سایت بگیرید و مطالعه کنید. موقع برگشت ما، قانون پرواز تایلند این بود که پاور بانک نباید توی چمدان باشه و باید توی کوله همراهتون یا بار دستی باشه. خیلی ها پاوربانکشون رو گذاشته بودن توی چمدان و وقتی کارت پرواز گرفتیم و رفتیم توی سالن انتظار بعد مدتی دیدیم روی یک باجه ایی یکسری اسم و شماره روی کاغذ زدن و چسبوندن به شیشه که در واقع اسامی کسانی بود که پاور بانک تو چمدونشون بود و باید میرفتن در میاوردن. حالا اطلاع رسانی داغون بود چون خیلی با لهجه اسامی رو اعلام میکرد و نمی تونست اسامی رو درست بخونه و غیر از اون میگفت باید اول همه جمع بشن بعد با هم بریم که یکبار اینکار انجام بشه. خلاصه نیم ساعتی یک عده رو معطل نگه داشتن تا همه اون افراد جمع بشن. همینطور چون پذیرایی پولی هست اجازه بردن آب و آب میوه ایی که از بیرون فرودگاه خریده باشید رو به سالن انتظار نمیدن. میگن یا همینجا بخور یا بنداز دور. مورد دیگه همراه داشتن عطر و کِرِم و... با یک حجم مشخص بود که خیلی ها مجبور شدن ادکلن یا کِرِمی رو که تازه خریده بودن بندازن دور. پس در این مورد حتما اطلاعاتتون رو کامل کنید.
خرید